UNUTTUK IV
Adımız değişmeli boş beleş yaşıyoruz.
Bu kalıp neyimize, adamlığı unuttuk. Yürekte merhamet yok, yedekte taşıyoruz. İnsanca yaşamayı, insanlığı unuttuk. Mazlum zulüm görürken biz alkış tutuyoruz. Şeytana ihtiyaç yok, biz bize yetiyoruz. Bilmem ki hangi yöne savrulmuş gidiyoruz. Hak otağı, sırça köşk, sultanlığı unuttuk. Hani nerede kaldı, ehlibeyt muhabbeti. Eş, dost ne varsa sildik, dost tuttuk muhanneti. Günahsızlar ağlarken olurmu bir kıymeti. Kalbimizden silinen, vicdanlığı unuttuk. Bilmem, hani nerede, soy, sop, adalet, ahlâk. Sokaklarda görünen, leylekler gibi lak lak. Geride boş bir hayat, çözümleri hep muğlak. Dostluk mazide kaldı, yordamlığı unuttuk. Dadaşım iğne değil, çuvaldız sana kaldı. Şu koskoca dünyada, hayat boşa yol aldı. Merhamet unutuldu, o da kendini saldı. Seneler çabuk geçti, yaşlılığı unuttuk. 16.10.2023 Muammer KARS |
Harika ve bir o kadar da manidar eseriniz için tebriklerimi arz ediyorum.
Saygılarımla