Gözlerin İhtilâli
Kalbim gözlerinde infilâk etti önce
Yıldırım bulutları sardı geceyi Gözyaşlarım sağnak sağnak yollarına dökülünce Limanlarım tarumar oldu İntihar tohumları ördü geceyi Yıldızlar yuva kurmuş gözlerinde Hüzünlenmiş göklerin yurdu Sana kavuşmayı dilerken Kayboldu ölümler matem gözlerinde Ömrün taze çağında çıksam karşına Yeniden. Hayallerim sarılsa bakışlarına Konya gibi âşık gözlerinde İsyan kokan İstanbul gözlerinde Seni bulsam Yeniden. Mecazi cümleler kuruyorum, hepsini nafile Sözcüklerin ihtilalidir başlayan. Tahammül doruklarıma tırmanan gülüşünle Günlerin ıssızlığında beni neşeyle an Habersiz nefes alayım soluksuz gözlerinde. Ben bilmezdim iklimlerde dolaşmayı Buz tutmuş yollarda yürümeyi, koşmayı Rotası kaybolmuş menzile varmayı Buldum yeniden Yanılgı saatlerinde, amansız gözlerinde Susmak anlatır beni sana, ebedi Konuşmak sadece esrarlı gözlerinde Dudakların,kor gibi yakan sesini Rüyaların mahmur köşesinde gizledi. Öpmek seni kehkeşan gözlerinde Sürgün yeri cellat gözlerinde Bulsam seni Yeniden. Yeniden anlatsam seni sana Benden bakabilsen, hüsranla endâmina Yaşatır mısın söyle toprağına Dikenler saçan sümbülü gözlerinde. Güvercinlerin birer birer devrilişini Sancak gibi diker misin gözlerinde. Ağır ağır mahşer yokuşunu Çıkabilir misin titrek gözlerinde. |