KARA GÜN DOSTU
Sirtladim gam yükünü düştüm yollara yollara
Kara gün dostu koydu gitti geçitlerde beni Dağlar taşlar aştım da baktım kullara kullara Kara gün dostu koydu gitti geçitlerde beni Sormaz oldu cân; dizim kırılıp,belim büküle Fukaranın eteği; yan kesilip, tez söküle İki omuz, tek kürek mezarim da çok görüle Kara gün dostu koydu gitti geçitlerde beni Yalanmış dünyanın hali, ölümmüş ahir gerçek Yükün sarila, kervan dizile, vaktiynen göçek Tel kırılsın,söz yakilsin;adım mi anilsin tek Kara gün dostu koydu gitti geçitlerde beni Uyudun uyandın yandım!Sikayetimsin zaman El veresin de tutmayasin dağda belde zaman Akrep dura, günler yana; zaman zaman oyy zaman Kara gün dostu koydu gitti geçitlerde beni Gizlersin ne olur derdini,eğler mi kederi Gülü susuz, ağıt çeker toz toprakdir yemeni Yüzü solmuş,gözü akmış, ağlamak ahh hüneri Kara gün dostu koydu gitti geçitlerde beni |