GÖZLERİN AKLIMA DÜŞTÜ
Gözlerin aklıma düştüğünden beri
Kalemim susmuyor yazıyor hududsuz Nöbette, hücrede, gündüz ve gecede Kalemim susmuyor yazıyor hududsuz Adımlar umarsız atar ikişer üçer Virane olmuş ruhum kanlı yaşlar döker Aramızda kırık bir tabut, iki mezar Bedenim ölümü tadiyor hududsuz Bir daha görme umudu doğdu içime Bakışlar hançer, dudaklar dönmüş sicime Eller kalem, endamin biçimden biçime Hayalim durmuyor çiziyor hududsuz Bırakmıyor heceler adını getirsin dile Matemin gölgesi düştü Habil’le Kabil’e Harami gözlerin mecnunsuz Leyla’yi bile Göklerim doruğu aşıyor hududsuz Dumanlı bir sevda düştü yazıma Hüzün sisi vurdu kış dururken yazıma Yakın misin uzak misin sarıl ayazima Ateşin gecemi yakıyor hududsuz Ali ÖZDİKİCİ |