Sıradan bir gün
Uyandım sıradan bir gün işte
Her şey aynı Kalem kağıt kelimeler Kapı pencere duvarlar Zaman çok kücuk ayrıntılarla belki Sıradan bir gün işte Sokaklar kaldırımlar İşe yetişmek için koşuşturan insanlar Aynı gök yüzü hava su Ezberlenmiş gülümsemeler Hisler duygular Ama böyle olmamalı Yarını sabahı değiştirmek lazım Uykusunda boğup zamanı Ezberle değil hisle yaşamak gerek Her zerresini bir çocuğun oyuncağıyla oynadığı gibi... |