TELAFİSİ YOK NAÇAR YAŞANAN ÖMRÜN
sonu güz kamburu
yaşanan günün gittikçe insana koyuyor sapağı yolun zaman hız kesmiyor ki telafisi yok naçar yaşanan ömrün farkında olmadan söner ışıklar kuraklıktan çatlar durur topraklar ya o fundalıklar ya o jurnal karanlıklar ya o ateşe verilmiş ormanlıklar kim bilir kaç imbatı hayalinde saklar öyle saf öyle masum ki yolumuzu süsleyen zambaklar avuçlarımızdaki umutlar şarkılardaki nakaratlar öyle saf öyle masum ki belki de bu yüzden kapanmıyor uykuya hasret gözlerimizdeki kapaklar bu çığlıklara bu korku dolu saatlere o yüzden katlanılmıyor |
beyaz sayfaya serilmiş
acınası çığlık gibi bir sual
yalnızlık………………
Harika şiirini ve yazan yüreğini kutluyorum.
Saygılarımla.