- Anahtar -
Yürür gider insanlar bir acaip iklime
Sordum şu mezarlara senin gidişin kime Renkler, tatlar,aynada tutuklu kaldı mercek Haykırır gece gündüz beni çağıran gerçek Yollarım günahların ağlarıyla örülmüş Ben kimim kof dünyanın zindanında sürülmüş Alevli makaslarla bağrımı paralasam Nerdedir kapıları gökleri aralasam Eş,dost,baba ve anne bir hayal gibi evler Gözüm o son mihrakta yolumu kesti devler Bir sel gibi günahlar boyunları aşıyor İnsanlar cehennemi sırtlarında taşıyor Neyleyim mum misali eriyip giden ömrü Yürü biçare beden ebed yurduna yürü Belkıs’ı imrendiren gûzide şanlı kadın Artist diye satıldın eyvah imanlı kadın Sokaklarda biçare ağlayan yetim çocuk Bin şarapnel misali gözyaşınla vurulduk Korka korka alıştım ölüm İlâhi beste Huzura ereceğim bir gece son nefeste. k.a.gazioğlu |