KELEPÇE
Ezilirken mazlumlar, ortasında çarkların
Nerdesin ey insanlık, ölürken çocukların? Hesabı çetin olur, bu rahat tavırların Çırpınırken kuzular sofrasında kurtların... Yürekler kelepçeli, kulak olsa da sağır Suskun durma yüreğim ne olur bağır, çağır İnsaniyet ölürken görmüyorsa insanlık Dünya sevgiden yoksun kalacaktır tamtakır. İnsanlığın kalbine bir kelepçe takmışlar Kuzuları kurtların önüne bırakmışlar Sökerken merhâmetin köklerini gönülden Mazlûma gölge salan dallarını yakmışlar.... Nuriye Akyol Görsel alıntıdır |