Düşünceler karanlık
Sonbaharın en hüzünlü şekli
Bir hazan kadar biçimsiz, karışık Savurucu darmadağın bir uğultu Yükümsüz değersiz her şey Lakırdılar sürüyor ezgisiz, nağmesiz Kayıp değerler, düşkünsü bulanıklık İçinde muzdarip bir hal sarmış Tutarsızlıklar bürünmüş tüm yollara Yoğun hüzünler etrafı okşadı Cahilliğin bir adım öne çıkması Anlatılanın en berrak haliydi Başa bela bir sürgünlük Dışa vurulmuş değersiz şeyler Aksimize karşı bir realiteydi Yarım kalmıştı tüm sayfalar Eski de kalmıştı, açılmayarak Düne, geçmişe karşı isyankâr Bir topluluk sürgüsü dağılmıştı Kayıp verdi hayata |