ELİF = ALLAH(CC)
MİM = MUHAMMED(SAV)
KAF = KUR’AN-I KERİM
NUN = Biz (Nahnü)
DAD = Dost
DAL = Düşman
LAMELİF = Masiva (Allahtan başka her şey)

NOT: Aşağıdaki dörtlükler 2006-2007 yılları arasında ve genellikle gece yazılmıştır.
Toplam 411 adet olup 3 günde yayınlanacaktır.
1
Elif olursa bana ırak,
Gözyaşim akar iki ırmak,
Gönül dünya fani, bırak,
Maksadim baki Elife varmak.
2
Elif dost bilse eneyi,
Ene istesin artik neyi,
Kaziyye makuse olsa,
Ene yok, var mı bir şeyi.
3
Ne hoş bir vakit seher,
O zaman meltem eser,
Hakkı zikreder diller,
Elife döner gönüller.
4
Mü’minin miracı namaz,
Şeriat keserse kanamaz,
ALLAH’ın dostu olanlar,
ONUN kulunu kınamaz.
5
Kuranda Elif Lam Mim’im var,
Elif yazan kalemim var,
Elif bana dost olsaydı,
Ondan baska kimim var?
6
Dost yanar için için,
Kimseler bilemez niçin,
Manası olur mu hiçin,
Yanış DOST ELİF için.
7
Elif olmasaydi,Mim olurmuydu hiç,
Mim olmasaydi,Herşey olurdu hiç.
8
Mim hürmetine ya Elif,
Su kulun aciz ve zaif,
Kendine dost eyle,
Mahrum etme ya Elif.
9
Binbir isimli ELİF,
Habibi Mim uğruna,
Alemi eyledi telif,
Ne olur şu kuluna,
Mim aşkına ya Elif,
Dost ol ey müellif.
10
Garibin gözyaşını silmeli,
Elif dost ise gülmeli,
Garibe yaptığın ihsanı,
Kendine yapilmiş bilmeli.
11
Elif dost ise bize,
Hayatta hoş, mematta, (memat = ölüm)
Eliften mahrum ise,
Mana kalmaz hayatta.
12
Elif bin, Elif bir,
Elifin ismi binbir,
Elif bize dost ise,
Elem ve sevinç bir.
13
Elif aradm göz kapalı,
Bulmadıkca öz kapalı,
ONU buluncaya kadar,
Kullarına söz kapalı.
14
Dost Elifse yeter,
Ne gam, ne keder,
Dost O değilse eğer,
Sevgi elemden beter.
15
Mim aşkina ya Elif,
Su acizi eyle arif,
Aciz kulun ne kesif,
Elif ise ne Latif.
16
Ne arife tarif olur,
Ne tarifle arif olur,
Kendini bilen Elifi,
Elifi bilen arif olur.
17
Asıl maksad ELİF,
Sanma ki masiva,
Dost degilse ELİF,
Her şey boş heva.
18
Mimsiz varlik ne mümkün,
"Kün" sebebidir mülkün,
Mimi yaratmasa Elif,
Demezdi asla "kün".
19
Elifi bilen gelsin,
Kinini silen gelsin,
Yol susma makamı,
Dili kesilen gelsin.
20
Sevgi kitabımda,
Elif ile Mim kaldı,
Elif dolu kabımda,
Elif varimi aldı.
21
Sen Elifi bilirmisin,
Masivanin sahibi,
Mimi de bilirmisin,
Odur Elifin habibi.
22
Elif bizi dost bilse,
Göz yaşimizi silse,
Elifi ansin yalniz,
Elife aşik bir dilse.
23
Gül Mimin teridir,
Kalb Elifin yeridir,
Elifi bilmeyen kişi,
İlimde pek geridir.
24
Elif Mim hürmetine Nun’u yarattı,
Sonra Mim ile Nun’a Elifi arattı.
Mim onu buldu,
Hala arar Nun,
Nun bizar oldu,
Belki de mecnun.
Halinden memnun,
Ne hoş bir cünun.
25
Elif Mimi irsal etti,
Nun sevindi, güldü,
Kaf’ı ona inzal etti,
O alemlere güldü.
26
Önce nefsi bağla,
Sonra et tevekkül,
Gönlü Elife bağla,
Muhabbeti ile gül.
27
Elif aşkı aldı beni,
Deryaya saldı beni,
Ne bogup öldürdü,
Ne sevip güldürdü.
28
Elif kelamı Kaftır,
Geri kalani laftır,
Kaf’ı kuldan bilmek,
Ne büyük gaftır.
29
Öyle bir Elif yazdır ki bize,
Sevgisi sıçrasin kalbimize,
Sonsuz hamd-ü senalar olsun,
Gönlümüzün FETTAH’i Rabbimize.
30
Nun’u neylerse eylesin,
Elif kendine dost eylesin,
Can-i gönülden AMİN,
Bi hürmet-i TaHa ve YaSin.
31
Nun teslim akl-ı selime,
Iman etti Elif ile Mime,
Yaziklar olsun o kime,
Ki bilmez Kaftan kelime.
32
Eliften Nuna Kaf geldi,
Dağlara Kaftan havf geldi,
Mim yüzü suyu hürmetine,
Eliften Nuna af geldi.
33
Ilim ilim bilmektir,
Ilim ledün bilmektir,
Asıl marifet ise,
Elif Rabbin bilmektir.
34
Kılıc döner sap döner,
Gün gelir hesap döner,
Elifin huzurunda,
Amel yazılı kitap döner.
35
Elif yüz cevirse Nundan,
Farkımız kalmaz mecnundan,
Elif icin olsak mecNun,
Zarar olmaz bu cünundan.
36
Öyle bir Elif okudum ki kainat kitabindan,
Masiva dile gelse aciz kalır anlatmasindan.
37
Gönlü versem Elife,
Çevirse beni arife,
Elifin aşkı aklı alip,
Etse beni meczup,
Son verse mülkiyete,
Kavuştursa marifete.
38
Nun neyler Mimsiz,
Elif dostu isimsiz,
Kim olmaz kimsiz,
Elifsiz can da sevimsiz.
39
Kaf Mime delildir,
Mim Elife delildir,
Delillerin münkiri,
İki cihanda zelildir.
40
Mim Eliften Nunu diler,
Nun dahi bunu diler,
Elife hamd, Mime salat-u selam,
Elif de ahi bunu diler.
41
Elif manası Allah imiş,
Ondan gaflet günah imiş,
Tevbe ve istigfar,
Günahlara silah imiş.
42
Alıp kalemi elime,
Elif yazsam defterime,
Elife dua etsem,
Yazsa kendini kalbime.
43
Kitap ki müelliften,
Kainat bir Eliften,
Elifi bilmeyen kisi,
Anlamaz teliften.
44
Elif dedim, Be diyemedim,
Mim dedim, Nun diyemedim,
Edeb ve mahviyet ile,
Elif Nundan memnun diyemedim.
45
Küllü nasun mecnunun, (tüm insanlar delidir)
Velakin ihtilafu fi’l cunun, (lakin delilikleri farklıdır)
Nun der ki, aklımı Elife verdim,
Şimdi Nun bir hoş mecnun.
46
Nun Elife kuldur,
Mim nebi, resuldur,
Ey Elif, varın sahibi,
Nuna Seni buldur.
47
Duasi olmasa Nunun,
Kiymeti olur mu hiç,
Sevdası olmasa bu mecnunun,
Kendisi zaten bir hiç.
48
Elif Mime Kaf gönderdi,
Nuna bildirsin diye,
Kaf’a kalb YaSin verdi,
Onunla dua edilsin diye.
49
Nun Mimi vesile etti,
Elife sığındı gazabından,
Elifin rahmeti kuşattı,
Emin de olmamalı azabından.
50
Elif dostluğuna etmezse kabul,
Bulabilirsen başka ikab bul. (ikab=şiddetli azab)
51
Mim olmasa Elifi bilemezdik,
Elifi bilsek, başka dilemezdik,
Elif Gafur olmasa,
Bunca günahı silemezdik.
52
Göz yaşlarım aktı,
Nefis geri bıraktı,
Zaten Elife ıraktı,
Elifin firakı yaktı.
53
Elif Kaf Mim Nun,
Su aciz memnun:
Görün Elif neyledi,
Sevgiyi tefsir eyledi.
54
İster derd, ister cefa,
Eliften gelen Nuna sefa,
Nun Elifi dost bilir,
Elif de bilmezse vaesefa. (vaesefa = yazıklar olsun)
55
Ne tedbir engel takdire,
Ne takdir sebep tedbire,
Tedbir Nundan, takdir Eliften,
Tevekkül her şeye Kadire.
56
Gül dedigin gülendir,
Baki gül Elifi bilendir,
Nunu güldür ya Elif,
Dost gülleri güldürendir.
57
(ilk harflere dikkat)

Sevgi
Elife
Varmaktır
Görmezmisin
İnsanoğlu.

Sana
Eliftir
Veren
Gör
İnsan.

SAMED
EHAD
VAHID
GAFUR
İLAH: ALLAH
58
Elif dost değilse,
Hayat ölümden beter,
Elif dost kabul etse,
Bir an yaşamak yeter.
59
Gönlü ev eyledim Elife,
Hacet mi manayı tarife,
Kainata siğmaz Dostum,
Bunlar ayandır arife.
60
Elif yazdın mı kalbe,
Gönül hep dost ile kal be,
Ey aciz nefsim bak gör,
Ağactan bir ibret al be.
61
Nun Kafta n’abudu,
Elif Nunun mabudu,
Mim Elfin resulü,
Hem Nunun umudu.
62
Agla gönül ağla gayrı,
Kaldikça Eliften ayrı,
Elif yanındadır bil,
Masivada arama hayrı.
63
Gönül seheri çeker,
Seherde bal şeker,
Elif ismini anmaktır,
Aşki ile yanmaktır.
64
Aylardan saferdeyiz,
Biz Elife seferdeyiz,
Dosta sefer gönüldendir,
Sanma ki aynı yerdeyiz.
65
Elifle Nun arasında Mim var,
Can ile Canan arasında kim var,
Dostlarin arasına girmesinler,
Kalbde Elifim mukim var.
66
Fena fi’l fani ne fena,
Fena fi’l beka hoş cana,
Ariflere has ihsandır,
Fena fi’l Elif sefa Nuna.
67
Karib bir garib ol,
Nefisle muharib ol,
Nefse oldukca ırak,
Elife hep karib ol.
68
Elifi etsen zikir,
Gönlünde kalmaz kir,
Zikirde ana fikir,
Elife dost olmaktır.
69
Ne şirin derd ya Elif, derman istemem,
Kaf yeter Nuna, gayrı ferman istemem,
Elif Nunu dost edinse,
Baska armağan istemem.
70
Iki dostu arasında olduruyor,
Aşk-ı firakından solduruyor,
Elife hamd-u senalar,
En şirin derd ile öldürüyor.
71
Mim Nunu sever,
Nun Mimi sevdi mi,
Mimi Kafta över,
Elif Nunu sevdi mi.
72
Bilirmisin nedir kalb,
Elif icin en hoş kab,
Bu kabı kirletene,
Gelir şiddetli ikab.
73
Elif yazacak yer aradım,
Kalbden başka bulamadım,
Eneye benzer aradım,
Kelbden başka bulamadım.
74
Derd bin idi,
Elif bir eyledi,
Bini bir edeni,
Nun tekbir eyledi.

Bin iken ne hazin,
Bir iken ne şirin,
Bin dert kıştı,
Bir yaz güneşi açtı.
75
Elif ismi dilde,
Sevgisi gönülde,
Marifeti bulursun,
Elife dost edil de.
76
Essebebu kel’faili,("Sebep olan işleyen gibidir" H.Ş.)
Elif sevgimin faili,
Elif Mimi sevdi de,
Nun oldu naili.
77
Allaha Elif dedim,
Resulüne Mim,
Nun biziz, Kaf dahi:
Kur’an-i Kerim.
78
Dünya, içsiz ceviz,
Ukba, dünya biliriz,
Dost aleme sığmaz,
Elif can misafirimiz.
79
Öyle BIR ELİF sevdim ki,
Masiva içinde değil,
Öylesine habibim ki,
Masiva biçiminde değil.
80
Nun Elifi sevemedi,
Elif Nunu sevse bari,
Nun Elifi övemedi,
Elif katında övse bari.
81
Şunu bil ki ey Nun,
Gönül değilse Elifte,
Elif seni çizer,
Yer almazsın bu telifte.
82
Arş arşa karşıdır,
Arş Elifin arşıdır,
Başka arş arama,
Kalb Elifin arşıdır.
83
Sevgini doldur ya Elif,
Sinemdeki arşına,
Nun mahcubdur ya Elif,
Boş çıkamaz karşına.
84
Bilirsin günahkârı,
Tevbededir kârı,
Arifin göz nuru akar,
Andıkça Elif yârı.
85
Ne hoş yazı Elif,
Hem ne güzel telif,
Elif kalbde değilse,
Ha Elif, ha Lamelif.
86
Bismillah, başladık,
Başindan hayrın,
Nuna Elif gerek,
Dostu olmaz gayrın.
87
(şeker kavanozunda ölmüş karıncadan aldığım derstir)
Bir kavanoz şeker,
Karınca için mezar,
Lamelife sevgiler,
Kötü kader yazar.
88
İbret alan göz ne hoş,
Elifi andıran söz ne hoş,
Elif aşkını yandıran öz ne hoş,
Sen ve O özne hoş,
Elifi hatırlatan nesne hos.
89
Dost firakindandır,
Yanışı bağrımızın,
Elif dost kabul etmezse,
Beklenmez geçmesi ağrımızın.
90
Nunda muhabbet yukarıdan iner,
Her gecen gün bir yük biner,
Nice sükürler etsek değer,
Bu sevgi yükü ile Elife varmak hüner.
91
Elif hakikatte bir,
Gönülde Bir sevilir,
Elifi tek Mim bilir,
Nuna dahi bildirir.
92
Kelbe kemik kafi,
Fakire ekmek kafi,
Arife tarif değil,
Elifi bilmek kafi.
93
En hoş harf Elif bana,
Elif dostu tarif bana,
Elifin her bir dostu,
Kiymette arif bana.
94
Elif öyle bir derd verir ki,
Nuna kan kusturur,
Dostluğunu bir giderir ki,
Şu aciz fakire can kusturur!
95
Elif sevgisi tefsir edilse,
Ne kainata sığar ne arşa,
Elif Nunu severse,
Sığar Nun kalbindeki arşa.
96
Küllü nasun mecnunun,
Velakin ihtilafu fil cunun,(tüm insanlar delidir, delilikleri farklıdır)
Nun olacak ise mecnun,
Elif aşkından olsun cunun.
97
Elif ile gece,
Arife eğlence,
Dostun dilince,
Elif ne hoş hece.
98
Elif ismi ne hoş dilde,
Elif sevgisi ne hoş gönülde,
Nahoş bir şey kalmaz,
Eliften sevildiğini bil de.
99
Elif iki hece ama,
Bin kelam söyledi,
Her bir kelama,
Bin mana eyledi.
100
Nun Elifi severse,
Hubbu Fillah olur,
Elif Nunu severse,
Hubbu MinAllah olur.
101
Elif gönülde degilse,
Bahsedemem varlıktan,
Elif gönüle dahilse,
Eser kalmaz darlıktan.
102
Elde ne var ya Hu,
La mevcude illa Hu,
İlk harflerde Hu,
FeteBarekAllahu.
103
Dünya sevgisi kalbdeyse,
Olursun dünyaya hamal gibi,
Elif sevgisi kalbe değse,
Dünya bile cennete misal gibi.
104
İlmin hocası merak imiş,
Elifi bilmek ilimde durak imiş,
Merakin hocasını merak ettim,
Merakin hocası Elife varmak imiş.
105
Çekirdek BİSMİLLAH der,
Olmak icin filiz,
Nun BiSMİLLAH çeker,
Dost Elife geliriz.
106
Nun yalniz Elife gönül verdi,
Elifin rızasıdır bir tek derdi,
Bundan başka dert gelse,
Son gelen derde gülerdi,
Sükürler olsun Elife,
Muhtac etmiyor Lamelife.
107
Onda olmayanla Ona gidersen,
Sende olmayanla dönersin,
Elife böyle gitmezsen,
Yari yolda sönersin.
108
(bir karıncanın ölü karıncayı taşımasından aldığım derstir)
Ölü bir karıncayı yüklenmış karınca,
Gayret etmektedir kendi kararınca,
Nun ibretini aldı farkına varınca,
Elife kavuşma gönlünü sarınca,
Gayrete oldu sanki karınca.
109
Kirletme gönül çarşını,
Zira Elife mahaldir,
Arş-ı suğrayı kirletenin,
Kurtulması muhaldir.
110
Ne ilim ne amel, ümidi şu garibin,
Bir tek ümidi, olsa Elife mukarrebin.
Yoksa ha okumuş kitapları,
Ha kitaplar yükü olmuş merkebin!
111
Açlık sanma ki yememekten,
Bil ki aslı ELİF dememekten,
Mide dolsa ne olur,
Gönlün aç iken,
Amel çoksa ne olur,
İhlasa muhtaç iken.
112
Gönlümün inciten tacizi,
Elif dost kabul etmezse şu acizi,
Elif dost kabul etse,
Derd mi Lamelif incitse?
113
Varlık Eliften, Elif için,
Elif için değilse varlık niçin,
Elifsiz mana hiç,
Manası nedir hiçin?
114
Bela Eliften bal imiş,
Eliften safa ne hal imiş,
Sefaya engel olan mal imiş,
Malı seven hamal imiş.
115
Elif yazsa kalemim,
Dost söyler dilim,
En büyük korkum:
Elife dost değilim.
116
Dünya Elmada çekirdek,
Cennet sanki elma,
Ahiret tarlasını ek,
Dost Eliften gafil olma.
117
Şah damarından yakın,
Dosttan başka ne olur,
Gönülde Elif bakın,
Nefis bahane olur.
118
Öyle unuttum ki nefsi,
Elif aklımdan çıkmadı,
Nun söyledi kendisi,
Elif gönlümden çıkmadı.
119
Derdim ne önder,
Ne de olmak lider,
Elif dost bilmezse,
Elemden can gider.
120
Lamelifi unutarak bir kez Elif desem,
Bir amel-i salih eder,
Elifin Nuna dost dediğini bilsem,
Kalmaz sinemde zerre keder.
121
Düştüm çaresiz derde,
Dostum Elif nerde,
Derdin sebebi şu:
Nefis Elife perde.
122
Elife vuslat engeli,
nefis imiş besbelli.
Şu terbiyesiz nefse,
Her kelbin ayağını öptürmeli.
123
Halimi gören sanır ki sancıdır,
Nunun Elife karşı utancıdır:
Gönül Elifi tanır da,
Nefis hep yabancıdır.
124
Gönlüme meal isteme,
Onun tefsiri Elifte,
Elife mahal olsa,
Elif tefsir edilmez bu telifte.
125
Ya Elif meczub-u salik eyle,
Ya Elif aşkına malik eyle,
Ya Elif sevginle varlık eyle,
Ya Elif arzuhalim Nunu kezalik eyle.
126
Kim isen de ne desen de,
Ne göz ne gönlüm hasende,
Elif dostluğu ahsendir,
Gönlümüz işte bu ahsende.
127
İlmiyle amil olmayan,
Misali merkeb imiş,
Elifi bilmekte kamil olmayan,
Hali cehl-i mürekkeb imiş.
128
Gönülde aşkı yoksa Elifin,
Manası nedir Nun denen telifin,
Nun Elifi nasıl sevmez,
Elif değil mi müellifin?
129
Ne dünya ne ahiret zorum,
Elifi dost diliyorum,
Gönül bu, olmaz yorum,
Elif dost kabullenir mi bilmemiyorum,
Elif dost etmezse her hal ikabdır,
İşte bunu istemiyorum.
130
Önemli değil kitap bitirmek,
Şer olan Elif aşkını yitirmek,
Öyle muhabbet ki Elifi sevmek,
Elifi arş-ı suğraya getirmek.
131
Ümmeti kim diledi,
Eliften Mim diledi,
Elife dost olmayı,
Nun o biçim diledi.
132
Ne hoş alamettir,
Alamet-i farika,
Elife muhabbettir,
Alamet-i harika.
133
İsar olsa haslet,
Biter Elife hasret,
Elife hasret olsa,
Nunadır hasaret.
134
Tam otuzüç sene,
Yok riyasız hasene,
Elif dost etmezse,
Nun yandı desene.
135
Emeli uzatma,
Ecel onu geçer,
İlmi abartma,
Edeb ilmi açar,
Edebi şımartma,
Sevgi edep saçar,
Sevgiyi dağıtma,
Elif onu seçer.
136
Ağlamak seni Elife bağlasın,
Elife bağlanmayan ağlasın,
Gözyaşın ya ateşı söndürsün,
Ya da Elif aşkıyla cağlasın.
137
Dostun tarifi: Elif,
Haricinde Lamelif,
Lamelif bellidir de,
Elifi bilen kişi arif.
(Devamı yarın inşallah)