Herkesi kendim gibi sandım
Nede güzel aldandım
Hep kandım oyalandım
Herşeyi kaybedince anladım

Sen canımdan ötesin
Her şeyden değerlisin
Sensiz dünyam zindan
Bu diyarlarda duramam
Nefes dahi alamam

Diyen gafil sefiller
Ne de güzel yalanları
Bir bir kalbe dizdiler
Kendini bilmez faniler
Dünya bitmez bellemişler

Hesap kitap yok zannetmişler
Yaptıkları yanlarına kalır bellemişler
Zavallı kendini bilmezler
Dünya onlara kalacak zannettiler
Mazlumu ezip geçtiler
Garibi fukarayı seyrettiler

Gel izle şimdi
Kalpleri nasıl karardı
Kulakları duymadı
Gözleri hiç bir şeyi görmedi
Saltanat uzun sürmedi
Para dolu cepleri yüzlerini güldürmedi
Yedikleri doyurmadı
Giydikleri ısıtmadı
Geçmez bitmez sandıkları her şey geçti bitti

Kavgaları boşunaydı
Hırsları kalplerini öldürdü
Gömülecekleri bir sevdalı kalp bulunmadı
Herşeyleri vardı sanki
Ama
Çok şeyleri yoktu