"Deli yaşadım hep,
cesedim,
içimde ki deliliğimi belli ettirmeden.
Gökkuşağının renklerine baharı kutlarken,
dans ettim,
şimşeklerin eşliğinde.
Ruhum mu öyle idi,
yoksa cesedim mi,
bilemesemde,
her yeni başlangıcımda,
uçurumun kenarında gezdirdi hayat beni.
Bir rüzgar yeterdi belki,
bir el tuttu,
hayallerimin belinden,
düşmedim.
Umutsuz vaka idim,
kendime bile,
çok zaman.
O yarin katında,
nice hesapsız rızıklar İle karşılandım,
her defasında.
Yeminim mi vardı,
bilmiyorum,
sevme-me-ye.
Gönül evimin adresini,
meçhul kasalara,
kilitlemiştim...
Hissettirmeden talan ettiler,
sever gibi...
Yıkık,
viran,
bir halde,
öylece kalakaldım,
yalnızlığın ülkesinde...
Yılmadım,
yeniden,
yeni baştan,
yeni hayatlar inşa ettim,
cesedime.
Bir daha yapmam dediğim,
ne varsa,
hepsi,
kapının ardındaymış,
geldi art arda.
Belki,
yalamadım tükürdüğümü;
Lakin,
epeyce yoruldu ruhum.
Korkuyorum,
şimdilerde yeni "simalardan" .
Evet,
ben,
sonunu hiç düşünmeyen,
belaya koşarak giden,
ateşe benzin döken,
ben,
tir-tir titriyorum,
senden...
___şairşizofren__