mavi papatya
(...)
sen hiç mavi papatya gördün mü? yada aradın mı? nefes aldığın sürece. imkansız demeyeceksin,yoksa konuşamazdık yeryüzü de mavi olur,sende kırmızı karanfil kokusunda bir menekşe, yaşama sevinci,yeni doğmuş bir bebe. baldıran tadında da olsa yaşam, sonra vatan hasretiyle başını,bedenin den kesecekler. korkusuzca türküsünü söylüyor mavzerine kekik reyhan ve umut kokan dağlarında yada çöpten 21.yy ekmek toplayan hani moderen ve kaplumbağadan da.. şimdi söyleyin neden yazıyorsunuz kimlere şiirlerinizi, söyleyin neden bu kadar sessizsiniz hani ben şimdi şiir yazacaktım , şair sayacaktım kendimi, bok’taki mavi boncuk gibi, bir yudum öküz-gözü sonra sonra ne mi olacak tı başımı döşüne yaslayacaktım dudaklarından bana söylerken gözlerin beni çoktan almış olacaktı sahi sen hala papatya görmedin mi? mavisinden hemde masmavisinden günahsız baykuş öldüğünde çıkar yas tutmaya,toprağın rahmini bin sızıyla çatlatıp... yada kurşuna dizilmiş çoçuklar, tükendiğinde umutları uçurumlardan uçan yaşamların hemen yanında... şaka değil bu dediklerim,yaşamın tam içinden yokmu hiç duymadınız mı?,yoksa siz kör ve sağır mısınız? |