ŞAİRİN TÜKENİŞİYıllar, hep gerçeklere sürdü, karaya vurdum, Hayâl denizlerimde artık yüzemiyorum. Öylesine kördüğüm tatsız tuzsuz duygular, Yüreğimden bir türlü, aşkı süzemiyorum. Ya bir sevgi, ya ümit olurdu hep yanımda, Şimdi o yollarda ben, yalnız gezemiyorum. Boş bakan gözler dolu, hep yabancı yüzlerde, Sevgi dolu bir bakış bile sezemiyorum. Yürekten ses gelmiyor, kalem zaten körelmiş, Duyguların resmimi, güzel çizemiyorum. Ömrün kesat mevsimi, ruhum bile pas tutmuş, Kendime, ’ruhsuz yazdım’ diye kızamıyorum Yazdıklarım, sıradan sözlerle manzumeler, Duygu yoksa sofrada, oruç bozamıyorum Yüreğimde yaralar çoktan kabuk bağlamış, Yürek kanamadıkça şiir yazamıyorum... Ünal Beşkese - 2013 |
Yazdıklarım, sıradan sözlerle manzumeler,
Duygu yoksa sofrada, oruç bozamıyorum
Yüreğimde yaralar çoktan kabuk bağlamış,
Yürek kanamadıkça şiir yazamıyorum...
*** ŞAİRİN TÜKENİŞİ *** Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM....