AH KEŞKEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yaşının sayısından çok acıya mâruz kalmış,
"Annem hastalanır, babam üzülür, el ne der, çocuklarım nerde kalır" diye, tabir-i caizse saçını süpürge eden, ömrünü başkaları için harcayan ve genç yaşta bir mezar taşına adı yazılan kadınlarımızdan sadece birtanesi o...
Çatlağa, yırtığa vurdum yamayı
Ömrümün hepsini birden harcadım. İçimde büyüttüm gizli yarayı Kaderin vurduğu yerden harcadım. Geriye set çektim, ileri bakıp Rızkımı kazandım taşları sıkıp Ömrümün yazını size bırakıp Gönül dağındaki kardan harcadım. Bir yudum mutluluk bulup sevindim Bir yukarı, iki aşağı indim Düşende ben oldum, kalkanda kendim Kolayım olmadı, zordan harcadım. Baharı bekledim, kara tutuldum Ne aradım bu hayatta ne buldum Geç başladım, hızlı koştum,yoruldum Bende bilmiyorum nerden harcadım. Ektiğim umutlar tohuma durdu Hazan vurdu, rüzgar aldı savurdu Acılarım çifter, çifter doğurdu Özünü tükettim, zardan harcadım. Huzurumu çaldı geri koymadı Gençliğimi yedi yine doymadı Dünya beni hiç kâl’e almadı Ateşlerde yandım, hardan harcadım. Biliyorum kuzuların var dedi Canın candan ayrılması zor dedi Ecel geldi yeter, burda dur dedi Bacıdan, gardaşdan, yardan harcadım. Biliyorum anam çok yordum seni Benim için çok yıprattın kendini Emanet bıraktım sana derdimi Sol yanımdan, işte burdan harcadım. Kader bana derdi parasız verdi Gurbeti, hasreti arasız verdi Fazla fazla tarttı, darasız verdi Güzel günlerimi kârdan harcadım... Kalmadı takatım, gücüm tükendi Çok direndim fakat, dert beni yendi Perdeler çekildi, ışıklar söndü Kurudu gözyaşım,ferden harcadım. Hicranî, her kulun acısı başka Görünmez yaranın sancısı başka Dilimden dökülen son söz,"ah keşke" Hayatı en acı kürden harcadım. 25/4/2022 /Nuriye Akyol Görsel alıntıdır |