Kelamlara boğulmuş
karanlık bir şehrin
Dölyatağı sevdadan yönü evrilmiş
Gözlerinin fenerine boğulmuş huyunda
ışımalarla ruh alınır cemalinden
Derinlerden bir feyz ağ kokuyor
Gıpta edilmiş minberlerden
Zan ile uslanmanın kasveti
San ile cürmüm yasak sana ey yâr
Gönülgâhın muma dokunduğu kemalinden
Kuru bir çatlak gibi vaveyla çıkarır suyunda
Şahın desturunda bir cehennem ki siperlerinden
Eylülün imzasında
şaraplarından bağ kokuyor

Rengarenk bir mermidir
Gök özgürlükten yana mavi kokar ama
Deli bir kıblede sanrılardan
Hezeyansız bir gölgede
Halisunasyon kalır bana gözlerin
Vurulmuşum sana ey yâr

Saatin yelkovanında bir nazar ile
Gül bahçeleri
Gönül tahtlarıdır
Nû tekerlemelerinde
Sana s/âklı bir ab ı hayat müptelasına

Ölümün değirmeninde
Taş taş üstünde öğütülen hasret yığınlarına
Dönmez dul kalan şerbetler
Bakiresi özlemlerin soğuk bir ahirette
Elim degerse ayetinle suretine
Belki şiirim insan olur
...
Gezgin imgeler...