DELİYüreğim daha kaç kez doğuracak seni Ağır sancılar Sabahlara kadar bitmeyen ağrılar içinde İçimde kaç kez öldüreceğim seni Veee Daha kaç kez dirileceksin içimde Söz geçiremiyorum bu günlerde kalbime Gittiğini bir türlü kabullenmiyor Gitti diyorum bitti diyorum anlatamıyorum.. Öyle dolmuşsun öyle birikmişsin ki hücrelerimde İçimde senden bana bile yer kalmadı Esen rüzgârlar sen esiyor Doğan Güneş sen doğuyor sanki Yakamozlarda ayak izlerin Saçlarımda parmakların dolanıyor Dağılıyorum gün batımlarımda İçimin camları kırılıyor İçimde cam kırıkları Ruhumda CAN kırıkları Her gün kan kaybı Ve her günün sonunda ayrı bir hayal kırıklığı Geceyi mesken tutmuş ayrılıklar Ruhum kara zindana esir düşmüş Gözlerimin önünde bir hayal perdesi Göremiyorum gerçekleri Anılarım acılarım kol geziyor kalbimin sokaklarında Her köşe başında ayyaş bir âşık Her köşe başından arsız acılar Darmadağın duygular Bir sokak çocuğu gibiyim elinde mendil gözünde yaş Bir dilenci gibi sevdanı dilendiğim geliyor aklıma Belki de hiç çıkmıyor aklımdan Kalbim darmadağınık Ruhum çökmüş durumda Ne kalbime ne aklıma söz geçiremiyorum bu günlerde Diyorlar ki.. Delirdi Kim delirmez kiii...... Elim kolum bağlı bir çaresizliğin içindeyim Seninleyim ama sensizim Anlatamıyorum kimseye Yokluğunda ki çokluğunu Eskiler ince hastalık dermiş buna Sevdaya düşenler düşermiş bu hastalığa Dermansızmış devası yâr da gizliymiş Yanii.. Dert te aynı kişi derman da Şimdilirde ruh ve sinir hastalıklarına gönderiyorlar Delirmiş diyorlar..... Bilmiyorlar.... |