RUHUMUN İSYANI
RUHUMUN İSYANI
Yusuf Yılmaz Bana, sen yoksun , sen öldün diyorlar. Hayalperestliklerime, umutsuzlarıma inat, İste buradayım! Ben bu dünyanın, Kahpeliklerine,,haksızlıklarına, Vicdansızlıklarına karşı boyun bükmedim, Kendi kendimi kırdım Ama hep Bir yay gibi gerildim, Korku nedir bilmedim. Bir gün çektim isyan bayrağımı, Hadi gönlüm, hadi yüreğim dedim, Hiç kimse gelmedi peşimden. İnat ettim Kör kadere mi yenilecektim? Kara toprakla arkadaş oldum. Derin denizlere daldım. Ruhum bir kelebek gibi deryalarda kayboldu. Gözlerim yakuttan taşlara döndü Gülümseyişim, annemin korkusuz yüreğinden cesaret aldı; Bir bayram sabahında kuşlar uyurken, O kelebéğin sırtındaki ruhum; Bir yerden çıktı geldi, Bir bayrak gördü yücelerde, Hadi dedi; Takıldı peşlerine... |