.......
UMUT KAPISI

Bir gün, bir adam, hayatının en büyük fırsatını yakaladığını düşündü. Bir iş ilanı görmüştü, umut kapısı açık yazıyordu. Adam, işsiz ve borç içindeydi, bu yüzden hiç tereddüt etmeden başvurdu. Ertesi gün, bir telefon aldı, işe alındığını söylediler. Adam çok sevindi, umut kapısı açık dedi kendi kendine.

Ama işe gittiğinde, büyük bir hayal kırıklığı yaşadı. İlanın verildiği şirket, aslında bir dolandırıcılık şebekesiydi. Adamı, sahte kimliklerle insanlara kredi kartı satmaya zorladılar. Adam, bunu yapmak istemediğini söyledi, ama onu tehdit ettiler. Eğer yapmazsa, hem kendisinin hem de ailesinin zarar göreceğini söylediler. Adam, çaresiz kaldı, umut kapısı kapandı dedi kendi kendine.

Adam, bir süre bu işi yapmaya devam etti, ama vicdan azabı çekiyordu. Bir gün, polis baskını oldu. Şirketin tüm çalışanları gözaltına alındı. Adam, suçsuz olduğunu kanıtlamaya çalıştı, ama kimse ona inanmadı. Mahkemeye çıkarıldı, haksız yere hapse atıldı. Adam, umut kapısı yok dedi kendi kendine.

Ama adamın umudu tamamen bitmemişti. Hapishanede tanıştığı bir avukat, onun davasını üstlendi. Avukat, adamın masumiyetini ispat etmek için çok çalıştı. Sonunda, adamın beraatine karar verildi. Adam, özgürlüğüne kavuştu. Avukat, ona yeni bir iş buldu. Adam, umut kapısı açık dedi kendi kendine.

........
Bir bir kapanırken umut kapısı,
Yürekte bir sızı, bir hüzün kalır.
Yaşamdaki tüm renkler solar,
Gözleri bir yaş, bir gözyaşı alır.

Acı, üzüntü, keder yine kapımda,
Umutlar bir bir benden uzaklaşır.
Hayatın anlamı kalmadı ardında,
Dünyayı bir ben, bir de hüzün alır.

Yine umudumu yitirmedim sayılır,
Bir gün umut kapısı açılacaktır.
Dünya yeniden gülümseyecektir,
Kalbimi yeniden bir sevinç alır.

Bir gün umut kapısı açılacaktır,
Güneş yeniden gene doğacaktır.
Yürekler yeniden gene gülecektir,
Umut yeniden gene yeşerecektir.

Rüzgarın şarkısı gene çınlıyor,
Gökyüzü mavisi ruhumda yatıyor.
Hayatın akışı, bir serüven sürüyor,
Her gün yeni bir umutla başlıyorum.

Gözlerimdeki yaşlar, yağmur oluyor,
Güneş bulutların ardından yüzüyor.
Zor zamanlar geçer, unutma, geçiyor,
Umutla dolu yürekler devam ediyor.

Gecenin sessizliğinde yıldızlar parlıyor,
Hayatın akışında sevinçlerle doluyor.
Umutsuzluğa kapılmadan bir yol alıyor,
Çünkü umut kapısı daima açık kalıyor.

A. Nejat ALPEREN
Şair, yazar, eğitimci