SÖYLETMEM!…
Ruhum yorgun deyip bana laf atan
Nazlı yari üzer söz söyleyemem Gönlüm sürgün deyip kıvrılıp yatan Ben o yari üzer söz söyleyemem Ben gönlümce sever hiç laf söyletmem Her hali kendince organik güzel Öyle tatlı bakar işvesi özel Diyor ki yaklaşma uzaktan haz al Nazlı yari üzer söz söyleyemem Ben gönlümce sever hiç laf söyletmem Göğsüne yaslanıp yatmak isterim Al dudak yanaktan öpmek isterim Gönlümü gönlüne katmak isterim Diyen sevgiliye söz söyleyemem Ben gönlümce sever hiç laf söyletmem Aklımdan geçeni ben gibi bilir Elinde olsaydı yar çoktan gelir Gönül sarayına bir beni alır Diyen sevgiliye söz söyleyemem Ben gönlümce sever hiç laf söyletmem Gönül sarayıma çok yakışırdı Acun’um diyerek hep bakışırdı Aralarda kalır çok sıkışırdı Diyen sevgiliye söz söyleyemem Ben gönlümce sever hiç laf söyletmem Selahattin ACUN’un kaleminden✍ İKİ EYLÜL İKİBİNYİRMİÜÇ/ADANA |