Biraz abartmış olsam da, en az burada anlattığım kadar hastalık hastası olan bir ablam için yazmıştım bu şiiri.

Çok gezince yoruluyor dizlerim
Korkuyorum, kötürüm kalacağım.
Uyuyunca kararıyor gözlerim,
Düşlerimde nasıl yol bulacağım...

Ağlasam gözümden yaşlar akıyor
Soğuk üşütüyor, sıcak yakıyor
Turşular burnuma ekşi kokuyor
Hasta mıyım, hasta mı olacağım.?

Ağzımın içinde durmuyor dilim
Ağır kaldırınca ağrıyor belim
Doğduğumdan beri peşimde ölüm
Sonunda kaçmaktan yorulacağım.

Kalbim de çarpıyor nefes alınca
Yüzüm kızarıyor çok yorulunca
Canım istemiyor, karnım doyunca
Bu gidişle sararıp solacağım.

Doktorlar hâlime bakıp gülüyor
Tahliller, röntgenler temiz geliyor
Rabb’im kulun yavaş yavaş ölüyor
Kara topraklara sarılacağım...

Kış gelince üşüyor parmaklarım
Yedi günde uzuyor tırnaklarım
Gün geçtikçe çoğalıyor aklarım
Baştanbaşa dert ile dolacağım.

Hicranî şifadır derdine gülmek
İnsanı yıpratır böyle düşünmek
İnan herkeste var dert ufak tefek
Şifayı satsalar ben alacağım.

12/Kasım/2021

Görsel alıntıdır.