NİLÜFERİN TÜRKÜSÜ
Diken dilli insanlar,
dert verir de derman vermez... Kem gözler tanırım, bakar da görmez... Bin umutlu eller tutarım, soyar da bir türlü giydirmez... Kulaklar var işine geleni duyar, işine gelmeyeni duyar da,duymaz... Yataklar sererim sevğiliye, uykumu alır da geri vermez... Ağızlar var boş konuşur, ısırır da öpmeyi bilmez... Yürüyen adımlar bilirim, gider de geriye dönmez... Birşeyler yanar yüreğimde, yanar yanar da sönmeyi bilmez.. Yaşatılan batağın NİLÜFER’iyim, akşam olur da sabah olmaz... 25 Şubat 2007 Mustafa ERMİŞ |