VER ATEŞE
Hangi şiir göze alır seni dizelemeyi,
Hangi kafiye buluşur gözlerinde, Her fikrim senle avunmuşken, Bir kalem değmezsin satırlarıma. An be an bölünmüşken heceye, Üflemezsin gökyüzünden bir avuç harf, Bir nefes vermezsin de geceye, Esirgersin zerre zerre gülüşleri, Kurban edersin akıllar usancı düşleri. Senli zikrimi besteliyorum, Güfteler demliyorum notalarıma, Nâğme nağme şarkılarıma. Tutuşur teşbihler tahammülümde. Senlenmemiş hevesimin viranları, Kana bulanmış ruhumun revanları. Ve kapanıyor zamansızlığıma efkârım, Gündüzümü geceler hatırsız isyanım. Varsa muhtaçlığı nimetim. İçindeyken içimin... Ver ateşe..! Sana güvenip cemreleri toplarken, Tütsüler yakıp öpüyorum ateşi. Oturup bekliyorum, Gel bitsin şimdi. Eylül Meral YAĞMUR |