Yalnızlığın Adıymış Gece
ayın ışığında
sana biriktirdiğim özlemlerimi yıkıp duruyor biteviye hınzır mı hınzır yağmur damlaları solduruyor kırmızı karanfilimin sen yüzünü . . gülüşlerinden sevdasını süzdüğüm yıldız bakışların hani hani ellerin yüreğimi tutan neden duyulmuyor artık göğümdeki kuşların şarkıları . . sensizliğin sürgününe giden yollar telaşıyım artık öğrendim . . yalnızlığın adıymış gece . . ⭐⭐⭐ Başta değerli seçki kuruluna kıymetli yorumları ile naçizane şiirimi yücelten şiir yürekli dostlara sonsuz sevgi ve saygılarımla |
Üstelikte bir de ''o'' olmadan
Kimi zaman ay ışığının hüznünde
Kimi zaman yağmur damlalarının solan yüzünde
Kanatlarını yitirmiş bütün kuşlar
Göğsünde ki dala konmuş sessizce
Yüreğinin titreyen yerinden yaralanmışsın
Üşüyen yolların sürgününü giyinmişsin bu şiir de
Ve demişsin adına ‘’yalnızlığın adıymış gece’’
Tepeden tırnağa yalnızlık işlesen de kalbimize
Güneşin hiç batmadığı dizelerinin olması dileğiyle
Harikaydı…