Benden Gibi
Ateş göğe uzanır tuttuğunu yakar
Rüzgar dağa yaslanır sırtlanır yapraklar Nehir çağlar yutar sürüklenir topraklar Tıpkı benim gibi tıpkı benden gibi Yıldız parlar ufukta sönük olsa bile asırlarca Lavlar soğur dışında kaynar içi yıllarca Ay yansır denize, ışığı gelse bile uzaktan Tıpkı benim gibi tıpkı benden gibi Çiçekler elleri kolları toprağa bağlı verirler özünü Arı bal ile üzüm ile eyler sözünü Seve seve açan yaprakları bir gün döker hüzünü Tıpkı benim gibi tıpkı benden gibi Kara toprağa düşen can yatamaz ya huzurla Dikenli ovalarda çürürken kara balçık ve çamurla Hani durmuş kalbi son bir kez atsa zuhurla Ya pişmanlık ya da umurla Tıpkı benim gibi tıpkı benden gibi |