Yalnızlar geceleri ağlar
Yoksul dizlerim ikindi namazında
Tövbe ettim
Gettolu kadınlara ve meyhane soytarılarına



Yalnızlar geceleri ağlar
Boşuna aranıyor ellerim
Kentler ceset
Uygarlık tam kalbinden gürlüyor
Belleğimi ölüm almış
Beni size kenetlenmiş buluyorlar
Sizde çözülüp yeniden canlanıyorum
Bir şeyler var ellerimde size benzeyen
Yolumun üstündeki yıldız çatlıyor ikiye
Size gündüz
Bana gece...



Yalnızlar geceleri ağlar
Başka bir aleme gönül vermişim
Asiyim insan dostluğuna
Rüzgar mı bu ıslık çalan
Yoksa serpilen beynime alkol mü?
Bir yerde daha ağlıyor birileri
Uğursuz gece kuşları mı ?
Avluda ağaç atlılar
Ekiyorlar toynak seslerini


Yalnızlar geceleri ağlar
Gönlüme yakın bir öykü arıyorum
Evrenden söz etmesi gerek
Kudüs’ten ve Roma’dan
Acımıyorum boşa giden ömrüme
Mart karı yağar şimdi anaların bağrına
Ve ben yaralı bir zamanın evladıyım