İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. W. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
son sonbahar
ünal beşkese
5,0 / 1 kişi ·6 beğenme · 0 yorum · 257 okunma
son sonbaharÇatal çatal kaygılar saplanır yüreğime, Beynimde kırık dökük umutlar kımıldaşır. Saman rengi bir güneş. bulutların ardında Kurumuş yapraklara can vermeye uğraşır. Oysa, ecel bağrımda özümle halvet olmuş. Bir daha su yürümez kurumuş yapraklara Bozulmuş bahçelere sonbahar hüznü dolmuş; Bir güç çekiyor beni çatlamış topraklara.. Dertli bir ney gibidir şimdi rüzgârın sesi, Zorlanan soluklarım gerçek, gerisi yalan. Çırpınışım boşuna, kıramam bu kafesi, Yerde bir-kaç parlak tüy; göçmen kuşlardan kalan... Bir ezan sesi mi bu, bir kilise çanı mı? Kulağıma gaipten böyle sesler geliyor. Bir el, sanki sımsıkı kavramış da canımı, Koparıp gitmek için benden izin istiyor. Ölümden değil korkum, sevdiklerimden geçmek; Oğlum, kızım, torunlar ve bunca yıllık eşim... Bir ağaç gölgesinde son bir sigara içmek.... .....Bulutlara gizlenmiş, gölge vermez Güneşim... Koşuyolu Kâlp Cerrahisi (2004) Ünal Beşkese |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
son sonbahar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.