Duydum tatile çıkmış, benim ilham perisi!
Bir hece yazıyorum, ikinciyi ara bul…
Bulun gelin deyince, ölü ya da dirisi!
Hemen aklıma düştü, ilk göz ağrım İstanbul…

Dünyanın gözü onda, bir ben miyim aşığı?
Salacak’ ta oturup, elimde çay kaşığı…
Ayın on dördünde gel, gör parlayan ışığı!
Merak etme İstanbul eder hep hüsn-ü kabul…

Bayılırdım görmeye, şu Maçka yokuşunu!
Hele o yedi veren, güllerin kokuşunu!
Vapurda simidimi, kapan martı kuşunu!
Zannımca bir ben değil, unutamaz hiçbir kul…

Hep izinsiz giderdim, görmeye Haliç’ini!
O, Unkapanı’ndaki toptancı hal içini…
Rüstem Paşa’ya bakıp, bütün duvarlar çini!
İzlerdim hayranlıkla, her yanı usul, usul…

Sirkeci, Eminönü, Mahmut paşa yokuşu;
Gençlik çıkarıyordu, yokuşu kuş uçuşu!
Taşı, toprağı altın, ama gel bul kuruşu!
Ne hale sokmuş seni İstanbul’um para, pul…

Senle dertleşmek olmaz, için, dışın dert dolu!
Seninle konuşmanın, vardır elbet bir yolu…
Sana çatan çarpılır, yamulur eli, kolu!
Sistem kapmış tokmağı, senin sırtında davul…

Bir yanın göğe değmiş, bir yanın sürünüyor!
Apaydınlık can şehrim, siyaha bürünüyor!
Gelinen hale bakın, yolda zor yürünüyor!
Sanki tavaftaymışım, etsin yaratan makbul…

Hiç üzülme İstanbul, sen zaten çok güzelsin!
Sakın komplekse düşme, sen ebet ve ezelsin!
Dünyanın gözü sende, görmeyenler üzülsün;
Âlemin dilindesin, olmuşsun cihanşümul…

Karaman-2023/08
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

İlk günaydınım size oldu muhterem gül parem
İstanbul Aslı han dünya derdinde aşık Kerem
Hele Araplar Konstantin’iler hepsi helak verem
Zibil para pul, illa cihanşümul, İstanbul, İstanbul............Mustafa ERTÜRK