ÖTEYİ GÖRMEKGördüm ki bütün yollar bir kavşakta son bulur, Her bir yolda ayaklar izleriyle kaybolur, Daha dün şuracıkta el eleyken iki dost, Sanki hiç görüşmemiş, ayrı birer el olur. Gördüm ki sular bile başlıyor azalmaya, Güneş teslim oluyor karanlıktaki aya. Geçmiş olan koskoca ömür küçücük bir an, El sallamaya vakit kalmaz bile dünyaya. Gördüm ki kimi insan kendinden de habersiz, Uzatır tutamaz hiç, çünkü kolları elsiz, Yapılacak bir işin faydası olmuyorsa, Düşünmek neye yarar, olmuştur o değersiz. Ey Eşrefî, baştaki göz kalbinden uzak meğer, Nedir bilinecek şey, hiç sormadıysan eğer, Yüzme bilsen de dahi, deniz her an dalgalı, Her şeyin ötesini bilmendir, asıl değer. EKREM GÜRER (1985 İSTANBUL) |