Bu gün sürgülü kapılar yine kapalı
Tüm bulutlarda gözyaşımız yüklü
Şimdi ağladı ağlayacak
Hatıralarımız kalacak mazide

Rüyalar görüyorum seninle dolu
Sesinin ahengiyle süslü düşler
Hayra yoruyorum, güzelliğe bürüyorum
Sabrın bile usandığı
Sabır sokaklarında yürüyorum
Sana ulaşmak için

Gül kokuları sarıyor benliğimi
Hasretinle çekiyorum bu havayı
Ciğerlerime
Sen geliyorsun aklıma, yüreğimde ıstırap
Yeni bir gün doğuyor yine kaygılı
Kuş sesleri hüznü soluyor dallarda
Günü müjdeleyen bir ses yok
Kuruyan dudaklarım şarkını mırıldanıyor
Eriyor gözlerimde en yalın mutluluklar
Ayrılığın yüreğimde salınır
Yalnızlık kelepçe vurmuş
Özlemlerime

Unuttum rengini mevsimlerin
Seninle o ağladığımız gurbetin
Günlerini bile arıyorum
Çünkü orada sen vardın yanımda
O kentte mutluydu kuşlar
Ötüşleriyle uyanırdık seninle sabaha
Gurbetçiler vardı özlem şarkıları söyleyen
Ağlasa da gözlerimiz
Elin elimdeydi, güç verirdin bana
Acı çekmek gurbetin kaderi sanırdım
Yinede seninle öyle dayanırdım

Ağlıyor şimdi şiirlerim ardından
Benden neleri alıp götürdüğünü bilmeyeceksin ki
Gitmeyecektin
Ben zaten alışamadım
Ayrılıklara
Yarım bir yürekle komayacaktın böyle
Oysa sendin can damarım
Şimdi sen gittin !
Anılar ağladı ardından
Ben ağladım hiç duymadın
Yalanmış meğer yeminler sözler
Sen sözünde durmadın !

Günay Koçak

24. / 7. / 2023