anne
Bir ninni söylesene anne
Uyutsun şu acılarımı Canım çok yanıyor anne dayanamıyorum Ellerimi ovuşturuyorum birbirine Sonra terlemeye başlıyorum Bedenim buz gibi, yüreğim cayır cayır anne Bu kelepçe, bu zincir acıtıyor bileklerimi Yanıbaşımda vakitsiz ölümler gördüm anne Kurumuş kelebek ölüsü gibi düşüverdiler Gözleri açık kaldı da, ben kapadım anne Bahar yok burda, mevsim hep kara kış Ekmek arasına tutsaklık dürüyorum Küçük voltalarda upuzun düşler kuruyorum Bir gün diyorum anne, bir gün mutlaka Güneş yeniden doğacak, bitecek karanlıklar Ve ben gökyüzüne, özgür özgür bakacak Hey özgürlük türküsünü söyleyeceğim anne Ve biliyorum anne, devran değişecek Mavi gülüşlü çocuklar doğacak Barışı, kardeşliği ve özgürlüğü getirecekler Soğuk namlulara gül dikecekler anne Bitecek bu esaret, bitecek kara günler El ele, kol kola halaya duracağız Yarınlara rengarenk çiçekler ekeceğiz anne BEŞİR ÇİTAK |