Bir kadın
Elinde solmuş bir gül
Gözlerinde hapsetmiş geceyi
İçinde bir hasret onun
Yüce dağlar gibi korku...

Mazimiz kaldı bende, ey acıyan gözyaşım
Geceler şahidimdir, şiirler gönül kuşum
Şarkımızla ötüyor pencerede kuşlarım
Gelmeni bekleyipte, gecelerde saklarım
Gül yapraklarını, sen diye hep koklarım

Her sabah bana mutlu gülen gözlerin
Bir serçenin şen ötüşüydü sözlerin
O akşam götürdüler, neydi suçu sizlerin
Seni bekledim durdum, ağardı bu saçlarım
Defterin kitapların sen sanıpta koklarım

Ay doğardı geceme, gecemin ilacıydın
Güneş gibi doğardın, sen başımın tacıydın
Hasretin yara açtı, oysa gönlümün ilacıydın
Geldiğin görsem bir gün, bu anıyı saklarım
Albümlerde gezinip, resimlerin koklarım

Ayrılık yaktı beni, ateştir içeceğim
Sensiz koydun bahçemi, siyah benim çiçeğim
Gözyaşlarım tükense, sanmaki biteceğim
Bıkmayacak gözlerim, orada seni saklarım
Gülleri, laleleri, sen sanıp hep koklarım

Günay Koçak

14. / 7. / 2023