ZAMANDA ZAMAN!..Hep hâtıra imiş zamanda zaman, Elimizde kalan, ah ile aman. Vermiyor teselli baksam yıllara, Yaman izleri var, olmuyor derman. Kahrile çekerim hükm-ü zamanı, Ne âhı yok oldu, ne de amanı. Günü, geleceği dünden de kara, Hükmünü sürdüren Hakk’ın fermanı. Sabırla bekledim, şükürle tuttum, Dilime geleni içime attım. Kaçmadım koşuda başka kulvara, Acı tezgâhında hep tatlı sattım. Nice silkeledi kaderin eli, Ne âsi oldum ben, ne de bir deli. Yoka erinmedim, sevinmem vara; Rahman köprüsünden geçtim geçeli. Nihayet zamanın sonuna vardım, Bilmedim sonunda neler başardım? Bir cürmüm var ise şâyet kazara, Kerem et Allah’ım, Sen’dendir yardım... 05.12.2017 (Arşiv) Fatih-İST. Enver Özçağlayan |