DÜŞLER SOKAĞI
Sen de gurbet korkusu
Ben de hasret kokusu Kalbin kırıklarından aşk sızıyor içeri Yanıvermiş yüreğin küllerinde sarılı Koş gel bana, bitir, Bitmez sandığımız şu hasretini Havalansın düşlerimin tek kanatlı kuşları Elini tutamadığımdan olsa gerek Seviyorum el ele tutuşup gezenleri Yüzümü kızartıyor perde arkasından Kıskançlığım Her gece onlarca kadın sıralanıyor Düşler Sokağı’nın arnavut kaldırımlarında Hangisine baksam sen Gözleri sen, gülüşü sen Saçları perdelemiş yüzünün yarısını Oyunun üçüncü bölümündeyiz artık Son replikler dökülüyor dilimizden Oyun bitti… Kapanıyor perdeler Ağlayarak çıkıyor seyirciler salondan Dünya derin sessizliğinde 07.07.2023/Samsun İbrahim COŞAR |