İSTANBUL
Tepeden denize heybetin yeter,
Alevden Sancağı yakan İstanbul. Görmeyen olursa beterden beter, Her yolu tarihe çıkan İstanbul. Her bucağında gülü kokan İstanbul. Çağrına icabet edip de geldim, İzine naralar atıp da geldim, Rüzgarın koynuna yatıp da geldim, Alevi kalbimi yakan İstanbul. Şu gönlüme sevda eken İstanbul. İslamın simgesi aşk minaresi, Altınla tartılmaz her bir karesi, Aşılmaz fetihi candır paresi, Fatih’e müjdeli bakan İstanbul. Beni peşinsıra takan İstanbul. Aradım kokunu buldum sonunda, Beni benden aldın hem de anında, Kıyas olmaz başka şehir yanında, Miski Amber gibi kokan İstanbul. Deryadan deryaya Akan İstanbul. Kıtadan kıtaya rüzgarın geçti, Çağlardan çağlara devirler açtı, Kutlu yürüyüşün adalet saçtı, Sabah ezanına kalkan İstanbul. Gemileri bir bir yakan İstanbul. Kavuşmak nasipmiş aşılmış yollar, Seni söyledi bil gönüller diller, Narına dayanmaz kor olmuş küller, Köprüden bilezik takan İstanbul. Seferi zafere çıkan İstanbul. Şad olsun Fatih sultan Mehmed’im, Aşık Aslansofu vardı Muradım, Bunca ömür yalnız seni aradım, Göğe Ulu Batlı bakan İstanbul. Bayrağı göndere diken İstanbul. |