KALEMİNİN UCUNDA ŞİİR'İN OLMAK!
.
Bir şiir olmak vardı süzülen kalbinden Satırlara kıtalara dökülen kaleminden Hüzünlendiren, bazende gülümseten Sayfalarca duygulara özlem sagdıran Kalemlere hasret için vuslat yazdıran. Bir şir olsaydım bahara çiçek açtıran Olsada ömür avuçlarımda hep azalan Gül ve papatya gibi mis kokular yayan Satırlara ahenkli kelebekler konduran Kuşların cıvıldaşacağı dalları bulunan. Bir şiir olsam sevgi alsaydım ruhundan Dökülseydim hece hece dudaklarından Serbest olmalıyım bentsiz nehirler gibi Atlayayım kayalardan deli şelaleler gibi Satırına düşsem, kaleminden ucundan. Bir şiir olmalı, sevgiye koşan, çoşan Rüzgar gibi ağarmış saçımı okşayan Kara Kışta kar misali saçlarına yağan Çiçeklenmek her renkten, Bahar’ında Yazın neşen olmalıyım deniz kokunda. Bir şiir olmalıydım, kaleminin ucunda Tutmalısın güz’ün düşmeden toprağa Yanındaymışım gibi seni sana anlatan Şiirli elinle tutup şiirli gözünle baksan Öpsen şair dudakla, şiir dudaklardan. Bir şiir olsam kalbimle kalbine dokunan Sayfalarca, hece hece, senince okunan Duygu seline kaptıran dolduran taştıran Koklanarak öpülen, nefes diye solunan Senin yazdığın, yalnız her ikimizin olan. Bir şiirim papatya misalı mis gibi kokan Senin ellerinden sana bana bize yazılan Senin gözünden sana bana bize bakılan Senin dilinle, gönülden gönüle dokunan Okurken güller açarım hep mutluluktan. 09. 07. 2023 Kalbi Hazan |
Emeğine yüreğine sağlık
_____________________________Selamlar