DİNMEYEN YAĞMURLARIN KIYISINDAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu yağan yağmurlar... camlarda tıkırtılar
Gönlümün hıçkırıklarıdır duy Sesini duymadığım senden söz etmediğim Bir an olursa... bil ki Karanlıklarda katran gecelerde Volkanlar içinde erimekteyim Kaderde ayrı düşmekte varmış Gözlerinden... bin yıl gibi Şimdi yokluğun Zaman mekan nasıldı unuttum Mevsimler silindi gözlerimden Bir sarı Sonbahar’a mahkum edildim Artık ben Gurbetin sokaklarında Perişan ve yıkılmış Bir kin bir sensizlik yangınından sonra Tutup hatıraları ıslak uçlarından Savuruyorum ağlama duvarlarına Ben şu fotoğraflardaki Gülen yüzünü arayan kadın Ben yüreği mayın tarlası Ve doldurmuş gök yüzümü Kara bulutlar gibi çığlıklarım Duy artık kalbimdeki yası ! Bu gece uykusuz kalemim paylaştı Haykırışımı Acılarımla baş başa kıvrandım Şu zehirden sigaralarda teselli aradım Duman duman dağıldım gecelere Vakitsiz öten horozların eşliğinde ilk küfrümü senin için savuruyorum Şu gurbetin kanlı sokaklarına Öfkelerim isyan bayraklarım Çekildi direklere yarı yarıya Kimi zaman yıkıldım tutan yoktu elimden Kimi zaman söküp ağrılı yüreğimi Dilencilere verdim Gidişinin yüzünden kaçtım insanlardan Senin için kendimi Simsiyah gecelere astım ! Dün az daha sana geliyordum Bir hüzün kavgası veriyorum Tereddütlerin çıkmazındayım şimdi Bütün yollar kapanıyor Ne zaman sana doğru koşsam Bir kez baksan yüzüme, görsem gözlerini Anlamıyor beni karar verenler susuyor Sende, sende susuyorsun Oysa gel desen koşacağım Aldırmadan yolumdaki çamurlara, dikenlere Anlamıyor susuyorsun Gözlerin gözlerime kan davası gütmekte ! Bir dram bir film gibi Benim bu yaşadığım... Bir roman mı Bilemedim Bilemedim o gün ayrılığın için Veda etmiş gibiydi gözlerin Bilemedim ! Çok yalnızım ve üşüyorum ! Ben hep senin ayrılmalarında Böyle üşürüm donarım Ağustos ortasında Yokluğun akşam...üşüyorum Dün şuradaydın Şimdi o uzak gurbette ! Nereden çıktı bu ayrılık Bu sersefil akşamlarda yokluğun Hep dualara sarılıyorda dilim Diyor ki ; ’sabret sabret ’ sabret ! ’ Sabır mı ? Kalmadı tesellisi yüreğimin Sabır kim ? Sonra unutuyorum kendimi Bir düş kuruyorum renkli ve en güzeli hayallerin Deniz öfkelerini savururken kıyılara Akşam mavi mi, mor mu ne ? Ve oturup şiir yazıyorum Hep yazıyorum gözlerine Renkler senfonisinde Dinmeyen yağmurların kıyısında Günay Koçak 4 . 7 . 2023 |
Ben bu şiirini çok beğendim o kadar güzel ve içten bir duygu seliyle yazılmış ki. Söylenecek hiçbir şey yok, harika. Tebrik ediyorum.
Daha nice şiirlere
Sevgiyle