RÜZGARIN YOKEDİŞİ TENİBelli ki anlamıyordu çoktan bir yabancıydı o ölüme geç gelen hayata biraz erken kalan yoksa nasıl izah edebilirdi bu rastlantısal yaşam kibrini her canlı biraz kendini beğenmiş değil mi bir ölünün düğününde halay çekmişliğimiz küçümsenecek bir şey mi cenazesinde bir çocuğun dünyayı sırtlamışlığımız sırıtmışlığımız sırtlanlaştığımız en afillisinden bir piçlik heykelinin bizlere el sallayan durgunluğu rüzgarın aşındırdığı değil de nedir ki asla fazlalaşmaz eksilirsiniz hayat pencereyi açtıktan sonra rüzgarın sizden götürdüğüdür... İlker ÖZDEMİR |
Şiirlerin farklı bir tat seviyorum okumayı :)
Selamlar