Akşam Voltası
Bir sessizliğn avlusunda bulmuştum seni
Üstümüz başımız karışıklık Zihnimiz mengenede Ruhumuz rüzgarlar kadar savruk Susamışlıktı bizi yaklaştıran Uzaklaştıran yıpranmışlık Eksik bir tabloyduk ve oldukça karışık Işığın koynuna yüzüstü düşmüştük Sessizlik seni avucunda tutuyordu Beni yorgunluk Fırtınalarımız yeni yorulmuştu içimizde Nefesleniyordu ruhumuz Tanışmaktan ürktük belki de birbirimizle Seninki kendinden firardı Ve zehirli ay ışığından Benimki umutsuz bir akşam voltası |