Zâlim !Ayrı düştün yan verdiğin korudan, Muhkem tut çevreni amânın zâlim ! Nedâmet duy, Hakk’a yönel doğrudan, İnan çok kalmadı zamanın zâlim ! Kanların üstüne tahta oturdun, Parçalayıp yuttun, Vatan batırdın, Bilirim sen evvelden de katır’dın, Yok muydu hiç dînin, imânın zâlim ! Arif’im tükürdü, yüzün yıkadın, Mazlûmun sesine kulak tıkadın, Dula, yetimlere indi tokadın, Tüter kara kara dumanın zâlim ! Alındın mı doğru olan sözümden? Üzüm bakar, kararmış üzümden, İLO yatar senin makâm yüzünden, Olmasın hiç şüphen, gümânın zâlim ! Romanya’yı gördün senin adama, Kapamak ne demek mapus’a, dam’a, Kurşunla yaptılar has uğurlama, Akibeti budur tama’nın zâlim ! Senin için kara destân diyorlar, Gizli giyer ince fistan diyorlar, Kurumuna bakma, Tıstan diyorlar, Seninde çalındı, Keman’ın zâlim ! Kaleli’m döktürmüş sana bir destan; Okusan kırk sene çıkmazsın yastan, OZAN İLO şimdi kurtuldu pastan, Kapacak kuyruğu Dana’nın zâlim ! İlhami Erdoğan 1990 yılında yazılmış bir şiir. |