SONBAHAR
eylül çoktan gelmişti
gönül ağacım yapraklarını bir bir dökmeye başlamıştı ıslanıyordu yüreğim sonbahar gözyaşlarımla seni düşünüyordum oysa oturmuşum bir kenara titriyordu ellerim yalnzılığın sarmıştı bedenimi sen de terk etmiştin beni göçmen kuşları gibi üşüyordum gelip sarmanı bekliyordum kollarınla beni sımsıkı rüzgar koparmasın aşkımızı dalından yazdan kalma güneşim daha ısıtmıyordu yüreğimi sonbahar rüzgarları esiyordu yüreğimde dalından dökülmüş yapraklarım savruluyordu yerden yere |