Her düş sağanağı, ritmidir yaşam rehberinin bazen bir fısıltı bazen bir feryat çekincelerin resmedildiği bir seyahat adeta yaşamın rehberine tanıklık eden yüce Huda…

Meali yorgun ve kurumuş sıfatlar saklı bahçemde
Nazenin yüreğim el pençe divan aşka
Rabbe itikadın ve ihbar ettiğimiz kadar zalimi ve nükseden
Kötülükleri
Delik cebimden sökün eden neşeli sözcükler de yok artık
Haddi hesabı da yok hüzün denen sarkacın
İzdihamında ölüm ve neşri ve nesri duyguların
Bir bir de zuhur edecektir İlahi Adalet illa ki

Gönyesi kırık
Künyesi dargın
Külyutmaz yetileri bir sonbahar başlangıcının
Nüktesi
Delişmen nazında rüzgârın
Ve devir teslim töreni ölüm denen marşın
Her notası ve nüktesi
Evreleri de kayıp iken hayatın
İhtimamla serdiğimiz bir halı misali
Kaygan zeminden alamadığımız kadar da gözlerimizi
İtibar etmeden sağa sola ve hurafelere
İnhisarında sözcüklerin
Kelaynak kuşlarından da farkımız kalmadı

Fıtratı ve de yalnızlığın
Bir mihenk taşı iken beklemeye aldığımız mutluluğun
Rövanşı ve verdiğimiz sadakası hüzünlü ruhların
Tüp geçidi de adeta duygu zümresinden
Tüten duman misali
Bacaları isli
Ruhları sisli
Martıların gazabı ve kanat çırpınışı
İzafi olsa ne ki hayat?
İdare lambasında geçmedi mi zaman?
İtibarı yüreğin
İkaz eden kaderin nazında
Serbest dalış yaparcasına
Kâhinin can simidi
İşimiz yoksa kahve falına mı kaldı,
Diyebilmenin zürriyeti

İflah olmaz duygular mektebi
İltimas geçen kaderin tayin ettiği.
Kara kuru çalılar
Ateş alan sabahın gizinde sitem
Sinesinde yara
Siması tanıdık hüznün
Bakaya kaldıysa ömür,
Oh, ne ala!
Hüviyet sıra dışı
Kamil ruhun müridi
Sevdalı yürek sesinde kâinatın
Diri diri gömülen bir yasta
Yaş dolu tasta
Derdi tasası çözüm bulurken Allah katında

Ve savrulan nidalar
Eşref saati şiirin geç kalan bir mutluluksa
Bekası ömrün
Bakiyesi hüznün
Berat etmeden ölüm
Bir mizansende saklı ki evren
Tadı damağında kalırcasına
Karalanan ruhların feryadı
Vuku da bulacaktır illa ki
İlahi Adaletin neferi sonsuz sayıda yıldız
Hızına yetişemediği kadar insan acıların

Sıfatlı sıfatsız
Çalıntı değil de yazan kalemin fısıltısını
Duyan illa ki Huda
Esrikli ömrün güftesi
Balta girmemiş duygular cumhuriyeti
Hazzı mı evrenin yoksa
Kayıp ritmi mi şairin yüreğinin?
Kerrat cetvelinde kâh b/ölünen
Kah çoğalan
Taban tabana zıt metruk hanelerin istilası
Sorulacaktır da illa ki

Haddi hesabı yok iken de ömrün
Halveti sözcüklerin
Hali hazırda ket vurulan vurdumduymaz
Gölgelerden elde tek kalan
Sadece niyazından ibaret
Ziyanı olsa da insanın
Tek mülk sahibidir yüce Yaratan
Kimse azığa almış düşleri
Kimse de kazık kakmayacaktır dünyaya
Dünyevi telaşın açık hesabında
Titrine sevgi eklediğimiz şu hayat denen macera
Aslında bir rüyanın da ta kendisi
Uyanmak vakti geldi de geçiyor çoktan
İçimizde kalan ukde kadar
Varsın olsun sivri dilli şeytan ve müridi

Cebbar sıfatların değil
Cengâver ruhların ölümü dansa kaldırdığı
Elbet hiçlik kasidesidir döngü
Kimse sığamazken bedenine varsıl bir örüntü
Olsa olsa hayatın son durağı
Duyguların teyakkuzunda
Son söz de henüz söylenmemişken
Elbet Allah’tan ümit kesilmez
Kahır yüklü heybeden sızan maneviyatın
Işığında yeşerecektir de İlahi Adaletin çağrısı…