Tam teşekküllü hüzün santrali ve düş öbekleri…

Manivelasında ömrün
Sökükler sökülen
Tepe noktasından evrenin
Koyudan çehresi gecenin kayrasında
Aralıksız volta atan tanrısal bir yalnızlık
Hükmü veren yüce İlah
Aşkın yırtık çadırına
Damlayan tek damlada boğulduğum
Güne nispet
Geceye ve uykuya hasret
Dalkavuk ve şarlatan imgeler tıklatırken kapıyı
İhtimamla serildiğim bir hayali
Gerçek kılsın diye Tanrı

Azat edilesi ısrarla sektiğim
O yampiri iklim
Kasıtlı kasıtsız esen rüzgâr
Göğün vebali
Yerkürenin meali
İnsan ırkında saklı ömrün kırık pedalları
Ve işte abandıkça
Ve işte seyreldikçe
Ve işte acının da çıtası yükseldikçe

Kukumav kuşları da beklemede
Tam teşekkülü hastane ve hazin mevsim
Tereddütsüz hayatı kaderi kabullendiğim
Yine de yine de zor dayanmak
Kıymet verdiğim neyse gıybete düşkün bir zümre

Paslı çivisi serzenişin
Adaklar adadığım yalnız kaldığım
Adeta dört duvar tek resim
Renklerin tutulan nutku
Göğün tahakkuk ettiği kadar ufku
Aydınlık ya da karanlık bir günü
Diktiğim telaşla annemin rüzgârına
Ektiğim dua ve gözyaşı
Dur durak bilmeden sevdiğim nice kaybın da na’şı

Hazır ol dese de kader
Hızır gibi yetişecektir Rabbim
Duyguların müsveddesi
Esir düştüğüm bir yemin ki:
Şarkıların en güzeli:
Anne bestesi

Zanların da doldu zamanı
Iskalasam da mutluluğu ve hayatı
Dünden razıyım acı çekmeye
Yeter ki anne tadında olsun her gün her şiir her kelime

Azığım hazzı değil haiz olduğum
Bunca acının kanlı duvağı
Ne çocuk ne kadın ne fani
Uhrevi boyutta serildiğim lahit ki
Söndü de gitti gözünün feri
Bir ütopya ise mutluluk
Un ufak edilmiş yürek ve kütük misali
Saplandığım derine
Tebessümlerin tamamen solduğu
Elbet hükmü verenin tenine
Konan kara gece solgun güneş
Katık ettiğim illa ki mi hasret?

Depreşen göğün
Delinen yerkürenin
Divane rüzgârın dağıttığı
Bir yürek ve bir mevsim ki
Şah damarımdan yakına koştuğum tek teselli
Yeter ki
Hayırlara vesile olsun neyse tecelli
Edecek tutulan nutkuma döktüğüm gözyaşı
Nihayetinde boğulacağım bir gerçek
Varsın göz gözü görmesin
Göze geldiğim kadar bu acılar da geçecek
Elbet diyemediğim
Azık bildiğim hüznü ve Allah yolunu kat ettiğim

Renkler solgun
Gün ölgün
Evren ıssız
Ben annemin rüzgârında seken tek Yıldız
Ar bildiğim arz ettiğim bir hırsız
Adeta göçtüğüm güzelliklerin peşine
Düştüğümün ertesi
Düşmez kalkmaz bir Allah