sonunda senden ayrı düşmekte varmış
soğuk gecelerde üşümekte
doğrusu bunu hiç hesaba katmamıştım
yalnızlık sultanlıktır zannediyordum
topla pılı pırtını
al başını git bu şehirden diyordum
meğerse senle ara açılmazmış
bir o kadarda senden kaçılmazmış
yokluğunun bu denli beni kevgire döndüreceğini
inan ki tahmin edemiyordum


umarsızlığım gün gibi aşikâr
sen şems kadar sıcak
su kadar berrak
acıktım diyorum
bir lokma azık istiyorum
bitap düştüm diyorum
beni dinlendirmeni rica ediyorum
bu gönül seni istiyor
bu kalp seni özlüyor
anlamanı bekliyorum


gök yüzünün mavisi kalmadı
denizlerin de
yerin bitki örtüsü yok
teninin o mis kokusu da
peri perişan
neye yarar ki nisyan
isyan neye yarar ki
böylede olmaz ki
akmayan çeşmeden testi doldurulmaz ki
şunu kafana iyice sok
sensizliği çağrıştıran
bütün kuru gürültülere karnım tok