Bekleme beni
Desem ki..
Yine açıp kollarını.. Gecenin sabahı kucakladığı gibi Sarıp sarmalasan .. Yine eskisi gibi İyi ki varsın Olmazsa olmazım desen bana Gerçeğin hayale dönüştüğü Yerden sesleniyorum Avuçlarımdan kum gibi akıyorum Kızgın çöllere Gözbebeklerimin kuruyan deresi yosun tuttu Damladan eser yok Giderek uzaklaşıyorum ufuk çizgisinden Üzerimden yorgun yılların tozunu atarak Nasıl..? Ne zaman bu noktaya geldik bilemiyorum Ama şu var ki; sen bana çok geç kaldın.. Şimdi içtiğimiz kahve Dizlerimde uyuduğun çimenler Birlikte lokmamızı paylaştığımız kediler Martılar Sessiz ve boş sokaklar hep ama hep geçmişe tanıklık ediyor Oysa çok şey istemedim Beni anlamanı Ellerimden tutmanı Bir çocuk gibi tertemiz sevmeni İstedim Beklemek ne zormuş Tipkı senin beni beklediğin gibi. Öyle ya seven sevdiğini bekler demiştin Ama ihanet etmez dememiştin... Ben seni dünyanın kurulduğu günden bu yana bekliyorum Ama mülteci gönüllerden dönmedin Beni bir türlü görmedin Yapayalnız bıraktın Alıştım zamanla yokluğuna Gelmeyeceğini bile bile sevdim İkimize de geç kaldın adam Demiştim sana birgün gidersem Dönmem diye Bekleme beni artık Şimdi bağrına Yakışanı bas Biliyor musun Yürek soğuyunca bir daha ısınmıyor |