Gölge
Gecenin gölgesi düşünce göğsüme
Geceyle söyleşir göğsümde nefes Büyür gece sığmaz karanlığına Ellerimden tutmuş bırakmaz yokluğun Sızlar yaram kanar kendi içine Tutsaktır odam dört duvar arasında Geceyi bir baştan bir başa dolaşan Hüzünlü bir şarkıdır hayalin Sükût çığlık çığlığadır dudakta Biriktikçe düşlerin tortusu yüreğime Kemirir gözlerimi ıslak bir hüzün Sığmaz gözlerime yaşlar bin parça Ben miyim bilmiyorum aradığı ölümün Gezinirken odamda nefesini duyuyorum Adressiz bir mektup yastığımın altında Bir gül gibi bir gün içimden açacak ölüm Aşkla ve gözyaşıyla bir ömür büyüttüğüm Gölgesi düşecek ölgün göz kapaklarıma |