Komşuluk *
Sitede; şevk ile günaydın dedim
Kısık gözlen süzdü taş olup gitti Gün devri zeval tünaydın dedim Dilsiz oldu komşu, kuş olup gitti Güzelim komşuluk, geride kaldı Bak güzel yarenlik, nostalji oldu Özlenen hasletler, çuvala doldu Pışt diyen o komşu hış olup gitti Herkes birbirine kimsin der gibi Karga gibi bakar, gözler yer gibi O eski günlere, dönmek zor gibi Gel diyen o komşu kış olup gitti Çöp atar bahçeye temiz havana Laf anlamaz gabi gelmez imana Olamaz medeni uymaz zamana Şak şakçı o komşu leş olup gitti Hasretle aranan, nerde o günler Haliyle yok olan şen imiş dünler Geri gelsin diyor şimdi yüzbinler Hah diyen o komşu şiş olup gitti Dışta yardım eder, gibi görünür Mendebur arkada safa bürünür Gün olur mutlaka eden sürünür He diyen o komşu boş olup gitti Pandemi bunlara tuz biber oldu Bırakın dostluğu komşuluk öldü Irak durmak için sanki bir yoldu Dur diyen o komşu tuş olup gitti Hâl hatır soranı, göremez olduk Bir katre tuz biber alamaz olduk Komşuya, emanet olamaz olduk Hiç diyen o komşu düş olup gitti Pazar’da bir başka sitede başka Olmasaydı bir de hasetlik keşke Değer biçilmezdi; dostluğa, aşka Geç diyen o komşu keş olup gitti .. H.C.ÖRS, Ankara - 02/2021 (Arşiv-271) Not: Fotoğraf anonim. |