ÜŞÜYOR AKLIM
Sana söyleyemediğim kelimeleri yazıyorum şimdi...
Sürmeden fikrime, zikrime düşürmeden. Dilime dudağıma değdirmeden. Bir heceyi senleyemem kursam da bin cümle, Ateşe düşer gibi tövbeler içiyorum cennetine. Yüreğimden bir sen geçiriyorum, Tütsüledim hüzünlerimi, Düğüm düğüm boğazımda kalanlar, Zehrin deminde ayazlanır duâlar. İmkânsızım vuslatın ağırdır düşüme, Vedası olmaz tövbelerim gidişine. Üşüyor aklımın kalbi. Dağılmış ruhum... Soğuktur bedenim aşka. Zamana kurban her saat her dakika. İçime karışıyor şifâların, Demlenir sana dair cümleler, Sükûtun lisânında. Dil tutuk, gönül buruk, Kanar murâdı yalan bir mutluluk.. Derdimin kelâmı yok, öperim hasretini, Bir çırpıda toplarım kirpiklerinden beni. Can bulsun diye bahtım, Su yeşili, gök mavisi boyadım. Sol yanımda eksilen bir yanım var, Başım gözüm üstüne yâr... Boynu kıldan ince sen yokluğu derdimin. Hepsi bende saklı hayallerinin. Çoğu canımın canında saplı. Olmazlarında cezâlısı, El ele keyfince belâlısı. Günü ağarmayanı, Geceleri uyutmayanı, Söyleyemediğim nice cefâlısı. Eylül Meral YAĞMUR |
Bütün düş kırıklarımı
Belki bir gün
Dökülür mısralarıma
Kim bilir
Duygu taşıyan her akıl üşür. Hayatı yaşanır kılan da bu çıkmazlar ve açmazlar değil midir zaten. Şiir çok güzeldi. Üzerinde düşünerek okudum.
Şiirin finaline katkıda bulunmak istedim. Yanlış yaptıysam affola
Hürmetlerimle