Yorganım Diken olmuş
YORGANIM DİKEN OLMUŞ
Gündüzden kalma bir mısra var üzerimde Yalnızlığın gölgesinden saatler geçiyor Ruhum kıpkızıl karanlığa teslim Gözlerimde hissiz bir çırpınış Dipsiz kuyulardayım Bakmayın öyle tuhaf tuhaf yüzüme Sürgün olmuş göz yaşlarım sonsuz gökyüzüne Lakin hep sızlarım Bu kentin ışıkları nerede Bekçi olsalarda nafile Bunalmış ruhumu görmesin duvarlar Uyku nerede kimin yüreğinde nöbette Mum ışığına meftun olmuş gecenin birinde Kapı aralığından bakmakla yetinen gönlüm Kıskanırken bin bir lehçe Niçin perdelere takıldı gözlerim Yorganım diken olmuş batar bedenime Yastığım paramparça dağılmış yüreğime İyi ki görmüyor yıldızlar bu halde Çok yakında kum tanelerine gizlenen o bahar gelecek Birgün beni alnımdan öpecek. TUBA DEVRİM (GÜLCE &DEVRİ) |