Gülmemiş bir yetim huzur mu bilir?
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!
Gel de al canımı azabı bitir
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!


Evveli, ahiri ne varsa canda
Yitirdim ardında kaldığım anda
Küstürdün gönlümü üç günlük handa
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!


Nesimi derisi yüzülür iken
Tebriz’im mezarı kazılır iken
Sen miydin zakkumu bağrıma döken?
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!


Kırıldı Mecnun’un Leyla aynası
Kaldıramam gayrı bunca gam, yası
Yok mudur kalbinde merhamet tası?
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!


Terkettin, kırıldım hüzünle doldum
Eş dostun yüzüne bakamaz oldum
Dikenle yaşadım gül ile soldum
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!

Ol kudret sahibi sevmişse beni
Her iki cihanda güldürmez seni
Kabristan kuyusu çürütür teni
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!


Sûruma üfledin kıyamet koptu
Azraili cana hasretin soktu
Öldürmekten başka çaren mi yoktu?
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr!